8 Aralık 2016 Perşembe

NAZARA KARŞI KİRPİKLİ GÖZ

Yıllardır 'Göz var mı?' sorusunu duymaktan ben yıldım ama siz yılmadınız. 40 kere söylersen olurmuş nitekim.
Zeckié 'den göz fırtınası

O kadar çok yapılmış bir figürü yapmak zor oluyor; 'Her türlüsü yapılmış, en pırlantalısı takılmış, ben daha ne yapayım?' diyorsun. Bir de ben soyut bir tipim, illa herşeyi stilize edeceğim, olduğundan farklı yapmalıyım. Ayrışmalı, bana ait olmalı...

Herşeyin bir zamanı vardır, evren herşeyi ayarlar.

işte bunu yaptım

Kirpik modası var madem abartayım dedim, yaparken de bir güldüm, 'Kim alır bir de takar bu kitsch şeyi?' dedim. Sonra elimle boyadım. Güzel oldu sanki?!

göze göz dişe diş

Nazara inanırım, Nazar halk arasındaki adı, en çok enerjiye inanırım. Yaradılışın çözülmek üzere kapısı açılmış sırlarından en güncel olanı gibi gelir bana. Bunu detaylıca açıklayacak otoritelerin yanında kişisel görüşümü yazıyorum tabii. 

Göz sertifikamız

Düşüncelerimiz enerji partiküllerine dönüşüp, havada uçuşup birbirimizi ve bir takım yan olayları itip çekip dalgalandırırlar. İşte gözler de bu dalgalanma içinde insanı dengede tutan sembollerden olmuş  kadim zamanlardan beri neredeyse. Ne de olsa düşüncelerimiz gözlerden fışkırmaz mı?

Elle boyama fabrikamız


fabrikadan devam pozları

düşünün bu denli lazımmış bizim gözler dünyaya

3.gözünü aç!!!

İşte böyle bir hikaye; Zeckié'nin kirpikli göz macerası...





25 Nisan 2016 Pazartesi

Tasarimin yarattigi ambiansla fotograf cekimi yapmak


Tasarimci olarak en az tasarimin kendisi kadar gorselinin de onemli oldugunu biliyorum. Hatta bazen fotografinin urunun kendisinden guzel olduguna sik sik sahit olmusuzdur. Özellikle internet alisverislerinde bazi noktada hayal kirikligi bile yasatir bu özen.

Ben bu konuda da ictenlikten yanayim. Yaptiklarim dogal, kusurlu, dogaclama urunu ve ham goruntulu ( ben kotu anlamda dusunmuyorum bunu soylerken ama kaba bile denebilir yaptiklarima) olduklari icin, gorselinin de kusursuz ve mukemmel olmasi gerektigine inanmadim hicbir zaman. 

Elmasli yüzüğe bahar yeşili bir yaprak fon görevinde...

Bu yüzden o tasarimi düşünüp de yapan bensem, stylingini (türkçeleştirilmiş tuhaf bir kelime oldu kusura bakmayın) modellerin açilarını vs ben yapmalıyım dedim hep. O çekim işi de anlık ruh halime göre olduğundan kendim yapıyorum çoğunlukla, bir programa uyamıyorum.

Yanar döner labradorit taşa, nokta nokta mor desteği...

Bu noktada fotoğrafçi arkadaşlardan özür diliyorum. Zaten ben herbir şeyi kendim yapayım mantığıyla mücevheri moda tasarımına tercih etmiş bir tipim diye mazur görün! 

Neyse yazımın temel amacı tasarımla çekimin uyumu! Bu aralar ilham kaynağım doğadan yansımalar mesela, aslında en ilkel ilham kaynağı, sanatın ilk adımı, mağara insanlarının baş tacı. Ama ben ilkel çizimlere bayılırım. Hatta çocukların naif çizimleri benim gözümde VanGogh'a denktir.
Bu kadar tatlı bir varlık ne çizse olur mesela... ( bu kartpostal yıllarca odamda durdu,geçenlerde elime geçti tekrar,  tanıdık bir bebek değil ama bütün bebeklerin saflığını temsil ediyor.) 

Evet doğadan yansımalar, 'nature-mature' derken; devetabanı olsun, aşk merdiveni olsun, çınar yaprağı, orkide, palmiye derken...hayatımın her alanına girmişler, mağazada tropik çiçekler, turuncu yosunlar, Kıbrıs mimozası, sukulentler... Bir de baktık Zeckie çiçekçi dükkanına dönmüş.

İşte vitrini sarmış palmiye yaprakları, gölge yapıyormuş olsun, içimizi açtılar.

Tasarım hayatının her alanına yayılan bir ruh halidir. O kostümle bütünleşir, onunla yaşarsın, ambians böyle oluşur. O frekanstaysan fotoğraflarına yansıması da kaçınılmaz tabii.
Palmiyeyi fon olarak kullanmasam olmazdı haliyle...

Ve Altın Palmiyeee saça konar!

Devetabanının Kıbrıs Mimozasıyla buluştuğu an...

Vintage atlas kolyeye kızıl yaprak yakıştı sanki? 

Bu mu? 
 
Yoksa bu mu?

Şimdi de yosunlardan bir demet;

Turuncu bir yaşam alanı! İnanılmaz değil mi? İşte amorf taşlara 3 boyutlu, canlı bir dekor! 

Bu minnoş aile de yeşil bir bahçeye konmuş...

Tasarımlara yakışmış mı çekimler?

Zeckie bu aralar böyle! 
Yaşam bir tasarımsa eğer, her an taze bir kostüm giyip mutlu olmaya değer! 
( şiirsel bitsin dedim)